About Me

My photo
I improve the outcomes of IT development teams and people.

Thursday, April 21, 2011

Over Scrum, PRINCE2 en Waste

Agile projectmanagement, en Scrum in het bijzonder, wordt steeds populairder. Er lijkt een tendens te zijn om alles wat riekt naar overhead, 'waste' in goed Leans, lekker weg te snoeien. En het mag! Want Lean gaat over het wegwerken van alle 'waste'. Alles wat niet waarde toevoegt is 'waste' en het voorkomen van 'waste' is de eerste en groots haalbare verbetering die je kunt doen.

In Nederland is PRINCE2 zeer breed ingevoerd als projectmanagementmethode. Voordelen zijn er genoeg, maar er zijn net zoveel nadelen. Het meest genoemde, terecht of niet, vooronderstelling tegen PRINCE2 is dat er zoveel documentatie is te maken. Helaas is het vaak nog waar ook. Niet door PRINCE2, maar door de implementaties bij veel organisaties.

Maar waarom hebben veel organisaties besloten om veel te laten documenteren? Omdat dat moest van PRINCE2? Dat kan toch nooit de enige of grootste reden zijn geweest!

Nee, de reden is volgens mij een andere. Onzekerheid!

Als je een nieuwe manier van werken introduceert, zoals jaren terug PRINCE2, is dat voor de gebruikers daarvan wel even wennen. En als we iets anders moeten doen dan we gewend waren, dan  worden we onzeker: 'hoe moet dat dan?'. Om daar aan tegemoet te komen worden de PRINCE2 processen uitgeschreven tot op het niveau van procedures. Maar dat is dan toch nog niet genoeg: 'hoe moet het resultaat van die procedure er dan uit zien?', 'is daar geen template voor?'.

En zo komen de verplichte templates onze wereld in. Dezelfde templates die later zien als 'waste'. En ja, in zekere zin zijn die ook 'waste'. Maar geen pure 'waste' die moet, maar 'value enabling waste' die we zelf wilden.

Wednesday, April 6, 2011

Na Pino nu Sino

Toen PRINCE2 in Nederland voet aan de grond kreeg, kwam snel daarna het begrip 'Pino' op. Dit betekent 'PRINCE2 in name only'. Velen waren gecharmeerd door PRINCE2, maar gingen het vervolgens maar een beetje adopteren. Klinkt als een beetje zwanger. Om het netjes te maken werd het fenomeen van 'wel PRINCE2 noemen, maar niet geheel invoeren' Pino genoemd.

Nu zie ik steeds vaker om mij heen Scrum ingevoerd worden. En  daarbij speelt hetzelfde als met PRINCE2 en Pino: de makkelijke krenten worden uit de pap gevist, en we roepen dat we druk aan het Scrummen zijn. Maar welke krenten zijn het? En hoe erg is het eigenlijk?

'Krenten uit de pap vissen' heeft volgens mij het risico in zich dat de gehele kracht van de methode, keurig vastgelegd in het Agile Manifesto, niet worden gehaald. Maar ten koste van alles alleen maar Scum in zijn geheel invoeren is een ander uiterste. Volgens mij ligt de waarheid, zoals zo vaak, weer eens ergens in het midden: kijk met gezond verstand naar wat je doen en pas Scum toe zoals het in jouw situatie gepast is en je het meeste oplevert. En probeer het een paar sprints. Maar als je alleen maar de Scrum-ceremonies gebruikt en dan toch noemt dat je Scrumt, dan is het 'Sino'. Sorry.