Na Pino nu Sino

Toen PRINCE2 in Nederland voet aan de grond kreeg, kwam snel daarna het begrip 'Pino' op. Dit betekent 'PRINCE2 in name only'. Velen waren gecharmeerd door PRINCE2, maar gingen het vervolgens maar een beetje adopteren. Klinkt als een beetje zwanger. Om het netjes te maken werd het fenomeen van 'wel PRINCE2 noemen, maar niet geheel invoeren' Pino genoemd.

Nu zie ik steeds vaker om mij heen Scrum ingevoerd worden. En  daarbij speelt hetzelfde als met PRINCE2 en Pino: de makkelijke krenten worden uit de pap gevist, en we roepen dat we druk aan het Scrummen zijn. Maar welke krenten zijn het? En hoe erg is het eigenlijk?

'Krenten uit de pap vissen' heeft volgens mij het risico in zich dat de gehele kracht van de methode, keurig vastgelegd in het Agile Manifesto, niet worden gehaald. Maar ten koste van alles alleen maar Scum in zijn geheel invoeren is een ander uiterste. Volgens mij ligt de waarheid, zoals zo vaak, weer eens ergens in het midden: kijk met gezond verstand naar wat je doen en pas Scum toe zoals het in jouw situatie gepast is en je het meeste oplevert. En probeer het een paar sprints. Maar als je alleen maar de Scrum-ceremonies gebruikt en dan toch noemt dat je Scrumt, dan is het 'Sino'. Sorry.