Over Scrum, PRINCE2 en Waste

Agile projectmanagement, en Scrum in het bijzonder, wordt steeds populairder. Er lijkt een tendens te zijn om alles wat riekt naar overhead, 'waste' in goed Leans, lekker weg te snoeien. En het mag! Want Lean gaat over het wegwerken van alle 'waste'. Alles wat niet waarde toevoegt is 'waste' en het voorkomen van 'waste' is de eerste en groots haalbare verbetering die je kunt doen.

In Nederland is PRINCE2 zeer breed ingevoerd als projectmanagementmethode. Voordelen zijn er genoeg, maar er zijn net zoveel nadelen. Het meest genoemde, terecht of niet, vooronderstelling tegen PRINCE2 is dat er zoveel documentatie is te maken. Helaas is het vaak nog waar ook. Niet door PRINCE2, maar door de implementaties bij veel organisaties.

Maar waarom hebben veel organisaties besloten om veel te laten documenteren? Omdat dat moest van PRINCE2? Dat kan toch nooit de enige of grootste reden zijn geweest!

Nee, de reden is volgens mij een andere. Onzekerheid!

Als je een nieuwe manier van werken introduceert, zoals jaren terug PRINCE2, is dat voor de gebruikers daarvan wel even wennen. En als we iets anders moeten doen dan we gewend waren, dan  worden we onzeker: 'hoe moet dat dan?'. Om daar aan tegemoet te komen worden de PRINCE2 processen uitgeschreven tot op het niveau van procedures. Maar dat is dan toch nog niet genoeg: 'hoe moet het resultaat van die procedure er dan uit zien?', 'is daar geen template voor?'.

En zo komen de verplichte templates onze wereld in. Dezelfde templates die later zien als 'waste'. En ja, in zekere zin zijn die ook 'waste'. Maar geen pure 'waste' die moet, maar 'value enabling waste' die we zelf wilden.